Demokratik yönetim biçimlerinin ana unsuru olan farklı düşünce ve çoğulculuk, muhaliflik ve muhalefet gibi yapıların gelişmiş olması, demokrasinin temel bir özelliğidir. Bu yapılar, demokrasinin sağlıklı işleyişi için gerekli olan farklı görüşlerin ifade edilmesini, toplumsal katılımı ve çeşitliliği sağlar. Ancak, özellikle Ortadoğu demokrasi anlayışının doğuda iktidarlar kendi alışkanlıklarını ve görüşlerini korumak adına muhalif seslere, kurumsal siyasi temsilcilere ve sivil topluma karşı baskı uyguluyorlar. Bu durum, demokratik değerlerin ve insan haklarının göz ardı edilmesine ve demokrasinin gerçek anlamda işlemesinin engellenmesine yol açar.
Batı'da demokrasi, anlayışı, evrensel insan haklarına dayalı, temel özgürlüklerin korunması ve çeşitli yaşam biçimlerine, inançlara veya inançsızlıklara ve tüm ötekilerine saygı duyulması üzerine kurulmuştur. Ancak, bu değerlerin diğer bölgelerde kabul görmemesi veya tam olarak uygulanmaması, demokrasi anlayışının evrenselliği konusunda sorunlar yaratabilir. Özellikle, bölgedeki bazı ülkelerde, belirli inanç veya topluluklara ayrıcalık tanıyan, ötekileştiren veya baskıcı uygulamalar sıkça görülmektedir. Bu durum, demokratik normların ve evrensel hakların tam olarak benimsenmediğini gösterir.
Ancak, demokrasinin evrensel ve çağdaş bir kavram olarak benimsenmesi, bölgesel ve kültürel farklılıklara saygı duyulması gerektiğini de beraberinde getirir. Demokrasi anlayışının, bölgesel ve kültürel farklılıkları göz önünde bulundurarak evrensel insan hakları temelinde tüm toplumlara uyarlanması ve yayılması önemlidir. Bu çerçevede, ülkelerin yönetimlerinin, kendi alışkanlıklarını ve düşüncelerini korurken, diğer düşünceleri yok saymamaları ve tüm ötekilerin haklarını güvence altına almaları gerekmektedir.
Demokratik toplumların muhalefeti, iktidarları demokratik gelişime zorlayan bir unsur olarak kabul edilir. Muhalefet, mevcut politika ve uygulamalara eleştirel bir bakış açısı getirerek demokratik dengeyi sağlamakta ve alternatif çözüm önerileri sunmaktadır. Ancak, doğu demokrasi anlayışlarında, muhalefetin farklı düşüncelere ve çeşitliliğe saygı görmemesi ve hatta baskı altına alınması söz konusu olabilmektedir.
Muhalefetin farklı perspektiflerden bakması ve eleştirel düşünmesi, iktidarlar tarafından tehdit olarak algılanabilir ve muhalefeti zayıflatmak için çeşitli yöntemler kullanılabilir. Bu durumda, iktidarlar iç ve dış etkileri kullanarak muhalefeti itibarsızlaştırmaya ve toplumsal destekten uzaklaştırmaya çalışabilirler. Bu, demokratik bir toplumun ilerlemesine engel olabilir ve demokratik değerlerin zayıflamasına neden olabilir.
Demokrasi anlayışının geliştirilmesi ve toplumların demokratik değerlere daha fazla bağlılığını sağlamak için, muhalefetin önemi ve değeri üzerine daha fazla vurgu yapılmalıdır. Muhalefet, toplumsal çeşitliliğin bir yansıması olarak kabul edilmeli ve demokratik bir toplumun olmazsa olmazı olarak görülmelidir. İktidarlar, muhalefeti bastırmak yerine, onun demokrasinin sağlıklı işleyişi için vazgeçilmez bir unsuru olarak kabul etmeli ve onun varlığını güçlendirecek adımlar atmaya teşvik edilmelidir.
"Sonuç olarak, demokrasinin evrenselliği ve muhalefetin önemi, modern toplumların demokratik değerlerini güçlendirmek ve ilerletmek için kritik bir rol oynamaktadır. Farklılıkların kabul edilmesi, çeşitliliğin değerinin anlaşılması ve muhalefetin sesinin duyulması, demokratik bir toplumun olmazsa olmazıdır. Ancak, bu ideallerin gerçekleşmesi için, iktidarların demokratik ilkeleri benimsemesi ve muhalefeti güçlendirmesi gerekmektedir. Bu, demokratik değerlerin korunması ve toplumların daha adil ve özgür olması için önemli bir adımdır. Sonuç olarak, farklılıkların ve muhalefetin demokrasinin temel taşları olduğunu kabul etmek ve bu değerleri korumak, gelecek nesillere daha güçlü bir demokratik miras bırakmak için önemlidir."
